Η Αγιάσος σύμφωνα με την κρατούσα άποψη πήρε το όνομα της από την επιγραφή της Ιερής Εικόνας της Παναγίας που έφερε ο Αγάθων από τα Ιεροσόλυμα » ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ ΑΓΙΑ ΣΙΩΝ». Αγία Σιών ονομαζόταν και η εικόνα. Αγία Σιών και η εκκλησία που χτίστηκε το 1170 μ.Χ. Το χωριό πήρε την σημερινή του μορφή ύστερα από την ανοικοδόμηση που ακολούθησε τη μεγάλη πυρκαγιά 1877 που έκαψε σχεδόν ολόκληρο το χωριό. Στην Αγιάσο υπάρχουν τρία μουσεία το εκκλησιαστικό μουσείο που βρίσκεται στο προαύλιο του Ναού της Παναγίας και λειτουργεί από το 1972 , ως Βυζαντινό μουσείο (ο επισκέπτης μπορεί να δει τον Σταυρό με το Τίμιο Ξύλο που έφερε ο Αγάθων 2). Το λαογραφικό μουσείο, στους χώρους του οποίου εκτίθεται πλούσιο λαογραφικό υλικό το οποίο συγκεντρώθηκε από δωρεές των κατοίκων, όπως τοπικές φορεσιές, υφαντά , κεντήματα , κεραμικά , είδη ξυλοτεχνίας και μεταλλοτεχνίας , σκεύη και αντικείμενα οικιακής , γεωργικής και ποιμενικής χρήσης , φωτογραφικό υλικό κλπ. Η Λαογραφική συλλογή Στρατή Τζίνη, που βρίσκεται στην αρχή της κάτω εισόδου του χωριού. Είναι ιδιωτική συλλογή του κ. Στρατή Τζίνη ,όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει συγκεντρωμένα χειροποίητα προϊόντα της Αγιασώτικης βιοτεχνίας.

Ο ορεινός όγκος του Ολύμπου προσφέρεται για τους λάτρεις της ορειβασίας και για υπέροχες πεζοπορικές διαδρομές, όπου ο περιπατητής μπορεί να απολαύσει τον καστανιώνα, τα πεύκα, τις χαράδρες, τα εξωκλήσια , την πλούσια πανίδα και χλωρίδα. Υπάρχουν οι γραφικές περιοχές της Καρύνης και του Αγίου Δημητρίου ,όπου ο επισκέπτης βλέπει να πηγάζουν άφθονα νερά και οργιώδη βλάστηση. Βορειοδυτικά του Ολύμπου απλώνεται ένα εκπληκτικής φυσικής ομορφιάς δάσος τραχεία Πεύκης εκτάσεως 30.000 στρεμμάτων, το επονομαζόμενο τσαμλίκι της Αγιάσου. Μέσα στο δάσος αναβλύζουν πλούσιοι υδάτινοι πόροι. Σπουδαιότερες υδατοπηγές είναι αυτές του Τσίγκου, το νερό των οποίων έχει ιαματικές ιδιότητες.

Ο ορεινός όγκος του Ολύμπου ανήκει στο δίκτυο NATURA 2000 ,ως προστατευόμενη περιοχή. Στα ταβερνάκια του χωριού οι επισκέπτες μπορούν να γευθούν νοστιμότατα Αγιασώτικα φαγητά όπως ‘’γιαπράτσια» (ντολμαδάκια), «φούντες» ( κολοκυθολούλουδα γεμιστά ή τηγανητά ), «πτάρια» ( κεφτέδες), το ωραίο «κοψίδι» ή την υπέροχη «τηγανιά» , με συνοδεία μιας λαχταριστής » χωριάτικης σαλάτας», γεμάτη από λάδι Αγιασώτικο και φυσικά πολύ ωραία γλυκά κουταλιού.

Η Αγιάσος είναι ξακουστή για τα περίφημα χειροποίητα κεραμικά της, αλλά και για την ξυλογλυπτική της τέχνη. Oι τεχνίτες που έφτιαξαν το ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας της Παναγιάς το 1812 ήταν Έλληνες της Mικράς Aσίας και οι βοηθοί τους πανέξυπνοι Aγιασώτες, που κληρονόμησαν τη τέχνη τους. Τέλος το καρναβάλι της Αγιάσου ξεχωρίζει για την ιδιομορφία του, την καυστική σάτιρα του, που εκφράζεται με το ντόπιο γλωσσικό του ιδίωμα. Οι δεσμοί του Αγιασώτικου καρναβαλιού έχουν ρίζες στην αρχαιοελληνική πολιτιστική δημιουργία και παράδοση. Άλλο έθιμο είναι οι τριήμερες πανηγυρικές εκδηλώσεις που γίνονται στην Αγιάσο Του Προφήτη Ηλία, από τις 18 έως τις 20 Ιουλίου.

 Δημογραφικά και Ιστορικά στοιχεία
Ο Δήμος Αγιάσου έχει πληθυσμό 2.587 κατοίκους και έκταση 79.924 στρέμματα. Έδρα του Δήμου είναι η Αγιάσος και περιλαμβάνει 1 Δημοτικό Διαμέρισμα το Δ.Δ. Αγιάσου (Αγιάσος, Καρήνη, Μεγάλη Λίμνη, Σανατόριο).